Pisząc do chrześcijan w Rzymie, św. Paweł przedstawia się w jako „sługa Chrystusa Jezusa, z powołania apostoł, przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej” (Rz 1, 1). Ma świadomość, że został „wybrany”, aby nieść Ewangelię wszystkim, i nie może czynić nic innego, jak tylko poświęcić się całkowicie tej misji.
Dla niego Ewangelia jest kerygmatem, głoszeniem śmierci i zmartwychwstania Jezusa jako źródła zbawienia. Ewangelia, która wyraża się w czterech czasownikach: „Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, został pogrzebany, zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: i ukazał się Kefasowi” (1 Kor 15, 3-5). Ta Ewangelia jest wypełnieniem obietnic i zbawieniem oferowanym wszystkim ludziom. Kto ją przyjmuje zostaje pojednany z Bogiem, jest przyjęty jako prawdziwy syn i otrzymuje dziedzictwo życia wiecznego. Dlatego Apostoł nie potrafi znaleźć wyjaśnienia, dlaczego Galaci myślą o przyjęciu innej „ewangelii”. Ewangelia jest tylko jedna – ta, którą głosił on sam i inni apostołowie – jest to Ewangelia Jezusa Chrystusa.
vaticannews / BP KEP